
DL650-18 και Traction control
Φίλοι μου σήμερα επέστρεψα από ένα μικρό γύρο της Πελοποννήσου προκειμένου να "καθαρίσω" με τα πρώτα 1000 χμ. και το βασικό στρώσιμο της κούκλας (DL 650 - 18) και θέλω να μοιραστώ μαζί σας αυτή την εμπειρία με μια υπέροχη καλοστημένη μηχανή.
Το μενού ξεκίνησε χθες με παλιά εθνική οδό Αθήνα - Κόρινθο, στη συνέχεια Επίδαυρο, Ναύπλιο, Άργος ανέβασμα από τις υπέροχες στροφές του Αχλαδόκαμπου (παλιά Εθνική οδό) με κατεύθυνση Τρίπολη. Από Τρίπολη πάντα από παλιά εθνική για να έχω χαμηλές στροφές (έως 5000 rpm σύμφωνα με τον κατασκευαστή για τα πρώτα 1000), πολλές αλλαγές, αυξομειώσεις ταχύτητας κλπ. κατευθύνομαι προς Καλαμάτα. Διανυκτέρευση έξω από την Πύλο και σήμερα ξεκινώ να κάνω ένα μικρό γύρω της Μεσσηνίας και επιστροφή προς Αθήνα από παλιά εθνική οδό μέχρι την Μεγαλόπολη όπου από εκεί βγήκα στην νέα εθνική οδό.
Μέχρι εκείνη την στιγμή πίσω μου είχα αφήσει μια υπέροχη καταγάλανη ημέρα, σαν ανοιξιάτική όπως και η χθεσινή που ξεκίνησα. Εκεί ξεκίνησε το χιονόνερο με την θερμοκρασία στους 4 βαθμούς. Κάνω στάση για φόρεμα αδιάβροχου παντελονιού και λέω δεν βάζω και αυτό το "πράμα" που έχει βάλει ο κατασκευαστής μήπως και συναντήσεις τίποτα περίεργο στον δρόμο και εννοώ το Traction control. Ως παλιός μηχανόβιος ποτέ δεν είχα επαφή με τόσα ηλεκτρονικά μπιχλιμπίδια, απλά το έκανα να δω τι παίζει και για τον "φόβο των ιουδαίων" που λένε.
Φτάνω Τρίπολη γύρω στης 13.30 πρέπει να ήταν και αυτό που αντιμετώπιζα ήταν μία χιονοθύελλα πραγματική. Ο δρόμος δεν είχε χιόνι αλλά με τέτοια χιονοθύελλα εκτιμώ ήταν κάτι που θα συνέβαινε σύντομα. Μετά την στροφή - κόμβος Σπάρτης - στην τελική μεγάλη ευθεία πριν τα διόδια η θερμοκρασία έπεσε στον 1 βαθμό. Το χιόνι γίνεται αισθητό και συσσωρεύεται σε όλο την επιφάνεια του δρόμου. Στην μηχανή όλο το μπροστινό μέρος μαζί και η ζελατίνα έχει γίνει άσπρη καθώς καλύφθηκε από αρκετό πάχος χιονιού. Πάλευα συνεχώς να καθαρίσω το τζαμάκι του κράνους αφού το χιόνι κολλούσε πάνω, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσα να το ρυθμίσω έτσι ώστε να μην θολώνει. Τα πράγματα άρχισαν να γίνονται δύσκολα και αγχωτικά, ένα άσχημο γλίστρημα δεν θα έχει την καλύτερη κατάληξη. Για μένα δεν υπήρχε επιστροφή ούτε διαμονή στην Τρίπολη μέχρι να περάσει η μπόρα, έπρεπε να προχωρήσω, αφού είχα ένα πολύ σημαντικό ραντεβού την επόμενη μέρα το πρωί. Φτάνω στα διόδια της Τρίπολης και μπροστά μου αντικρίζω πολύ χιόνι παντού. Η πίεση και το άγχος αυξήθηκαν αλλά έπρεπε να συνεχίσω. Περνώ τα διόδια με κατεύθυνση το τούνελ στο Αρτεμίσιο, πλέον τα πράγματα έγιναν δύσκολα. Χιόνι παντού στρωμένο, ειδικά όπου δεν πατούσαν πολλά οχήματα τακτικά, όλα τα οχήματα πήγαιναν αργά έως 60 χμ περίπου. Βάζω στόχο ένα "λαγό" μπροστά μου που πήγαινε περίπου με ταχύτητα 50-60 χλμ, προσπαθούσα να βρω τις ροδιές του για να πατώ μέσα σε αυτές, αφού ο σφοδρός άνεμος δεν σε άφηνε να τηρήσεις και μια ξεκάθαρη γραμμή. Στόχος ήταν να μπω στο τούνελ όσο αργά και αν χρειαζόταν να πάω χωρίς να ξαπλώσω ελπίζοντας ότι στην άλλη μεριά τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Έφτασα στο τούνελ, βγήκα και στην άλλη μεριά είχε μόνο χιονόνερο και κρύο, τίποτα άλλο, πιο κάτω το χιονόνερο έγινε ψιλή βροχούλα και τέλος καλό όλα καλά. Στο δια ταύτα, εκτιμώ ότι κάποια πράγματα με βοήθησαν πολύ για να βγω αλώβητος από αυτή την δύσκολη κατάσταση. Εξαιρετικό στήσιμο μηχανής, καινούργια λάστιχα, traction control mod.2, και τέλος ήθελε Ο Θεός.
Δεν αποκλείεται να με έχουν βγάλει σε τίποτα Youtube κλπ ως το θέμα της ημέρας αφού κάτι πιτσιρικάδες που ήταν σε όχημα παράλληλα με εμένα μάλλον με φωτογράφιζαν ή βιντεοσκοπούσαν.
Στη Μεθώνη για χαλάρωμα...
